Teatr jest dla nas działaniem społecznym. Nie ogranicza się wyłącznie do tu i teraz spektaklu,
lecz funkcjonuje w pewnej określonej przestrzeni miejskiej. Powinien być obecny w
codziennym odkrywaniu miasta: niepokoić, prowokować, podważać i zaburzać. Teatr jest dla
nas przestrzenią wymiany myśli. Proces czytania teatru nie powinien ograniczać się
wyłącznie do dyskursu teatrologicznego, lecz odbywać się również na płaszczyźnie
filozoficznej, psychologicznej i socjologicznej.
lecz funkcjonuje w pewnej określonej przestrzeni miejskiej. Powinien być obecny w
codziennym odkrywaniu miasta: niepokoić, prowokować, podważać i zaburzać. Teatr jest dla
nas przestrzenią wymiany myśli. Proces czytania teatru nie powinien ograniczać się
wyłącznie do dyskursu teatrologicznego, lecz odbywać się również na płaszczyźnie
filozoficznej, psychologicznej i socjologicznej.
Nie interesuje nas polityka w teatrze, lecz jego polityczność. Nie chcemy projektować
własnej wizji kształtowania rzeczywistości, lecz stawiać fundamentalne pytania o jej
kondycję.
Większość z nas jest przedstawicielami pokolenia pokomunistycznego. Nie negujemy naszej
historii, lecz staramy się czerpać z niej wszystko to, co wydaje się nam cenne i wartościowe.
Koncentrujemy się jednak na współczesności, naszej współczesności.
Teatr jest dla nas przestrzenią eksperymentu i poszukiwania nowych jakości. Poszukujemy
nowego języka teatralnego zdolnego odpowiedzieć na nasze, jak się wydaje, odmienne, bo
pozbawione komunistycznej perspektywy, doświadczanie rzeczywistości. Chcemy upomnieć
się o własne miejsce we współczesnej przestrzeni teatralnej.
Nie uzurpujemy sobie prawa do tworzenia nowego i jedynie właściwego teatru. Nie
interesuje nas konflikt pomiędzy starymi a młodymi: nie chcemy walczyć z teatrem, lecz o
teatr.
Teatr jest dla nas podejmowaniem ryzyka. Nie chodzi nam o artystyczny sukces, lecz o
nieustanne zaburzanie zastanej rzeczywistości.
Andrzej Pakuła
kierownik artystyczny
Korporacji Teatralnej
